رُکنا

رک نوشته های یک خبرنگار

رُکنا

رک نوشته های یک خبرنگار

اعراب در آرزوی دموکراسی و زندگی بهتر در سال 2012

مدتی است بدلایلی از نوشتن بازمانده ام، اما امروز بخت یار شد و توانستم چیزی ترجمه کنم. یادداشتی از فرانس پرس درباره فضای حاکم بر کشورهای عربی در آغاز سال نوی مسیحی. ضمنا تا اطلاع ثانوی نوشته های خارجی را هم بجای رکنا2 همینجا می نویسم البته آنجا هم می گذارم.   


 

میلیون ها عرب سال 2012 را درحالی آغاز کردند که پس از دهه ها سرکوب و مرگ هموطنانشان در مبارزه با دیکتاتورها، اکنون آرزوی چشیدن طعم دموکراسی و برخورداری از یک زندگی بهتر در سال جدید را دارند.


بهار عربی وقتی وزیدن گرفت، هم به سقوط زین العابدین بن علی رییس جمهوری سابق تونس منجر شد، هم حسنی مبارک رییس جمهوری سابق مصر را از قدرت کنار زد، رژیم بشار اسد در سوریه را نیز دچار تزلزل کرده است و در یمن نیز در حال تثبیت برکناری علی عبدالله صالح است. (جا داشت نویسنده دراینجا یادی نیز از انقلاب مسالمت آمیز مردم بحرین و جنبش های دیگر منطقه می کرد. مترجم)   

موج تظاهراتی که از دسامبر 2010 پس از خودسوزی یک دستفروش تونسی براه افتاد، امید را در خاورمیانه و آفریقای شمالی برای رسیدن به جامعه ای که در آن آزادی بیان و حقوق اساسی محترم شمرده شود زنده کرد.   

"علی دیب" یک مهندس 55 ساله در طرابلس می گوید: "ما سلاح ها را از قذافی گرفتیم و علیه خود او بکار بردیم تا آزادی خود را بدست آوریم. اکنون ما خواهان دموکراسی هستیم".  


وی می گوید: " ما اکنون در حال احساس دموکراسی هستیم و هیچ کس نباید از سلاحی که اینک در دستان ماست نگران باشد، ما می دانیم چگونه آن را کنترل کنیم. و ما دیگر هیچ دیکتاتور و یا نظام تک حزبی را تحمل نخواهیم کرد.  با مرگ معمر قذافی - در 20 اکتبر و در پی قیام مردم لیبی که فوریه 211 آغاز شده بود - ایام دیکتاتوری دیگر به پایان رسیده است".  

او می گوید: "ما باید به ایجاد زیرساخت ها بپردازیم، شغل های جدید ایجاد کنیم و زمینه آموزش و پرورش شایسته را برای پسران ودخترانمان فراهم کنیم. ما می خواهیم یک لیبی جدید بسازیم و برای این کار به پول های خود - سرمایه هایی که در اثر تحریم ها علیه رژیم گذشته در خارج از کشور بلوکه شده - نیاز داریم".   

مردم لیبی امسال هم مانند دوران تحت حاکمیت قذافی، هیچ مراسم عمومی برای بزرگداشت سال نوی مسیحی در این جامعه سنتی نداشتند. بیشتر مردم طرابلس ترجیح می دهند در خانه ها بمانند بویژه آن که یک موج سرمای غیر عادی چند روزی است کشور را فراگرفته و همین امر سبب شده چندین ساعت در روز برق ها قطع باشد.    

در کشور همسایه مصر، جایی که شورای نظامی قدرت را پس از سرنگونی حسنی مبارک در فوریه 2011 بدست گرفت، مردم همچنان بلاتکلیف و چشم انتظار تحولات هستند، و این در شرایطی است که اسلام گرایان به عنوان یک قدرت بزرگ سیاسی سربرآورده اند.   

"عمر سالم " 32 ساله ، یک مشاور فناوری اطلاعات در قاهره می گوید: "هنوز کارها ی بسیاری است که باید برای رسیدن به یک نظام دموکراتیک انجام شود.انتخابات مجلس که اخیرا برگزار شد، نقطه آغازی برای رسیدن به این هدف بود اما با تداوم حاکمیت نظامیان، مردم نمی دانند کشور واقعا به کدام سو خواهد رفت."  

"عمرو سعید" یک فرد شاغل در یک شرکت حفاظتی - امنیتی نیز می گوید: "من امیدوارم ما یک پارلمان واقعی، یک پلیس واقعی و قضاتی درستکار داشته باشیم تا بتوانیم کشورمان را بسازیم.  

وی اضافه می کند: " من نگران حضور اسلام گرایان در پارلمان نیستم. آنها با یک انتخابات واقعی به مجلس راه یافته اند و اگر کارشان خوب باشد بازهم به آنان رای می دهیم اما اگر این کار را نکنند، دیگر در دورانی هستیم که مردم از مطالبه تغییر هراسی نخواهد داشت و آنها را کنار می گذارند".  

تونس زادگاه بهار عربی، نخستین کشوری است که با برگزاری انتخاباتی که اسلام گرایان در آن به قدرت رسیدند، میوه های انقلاب خود را چید.   

"قایس جاب علی" یک تکنیسین شاغل در یک شرکت پیمانکاری خارجی در حاشیه پایتخت می گوید:  "از درون احساس می کنم که انقلاب، کشورم و ملتم را به من بازگرداند، پیش از این چنین حس می کردم که کشور متعلق به دیکتاتور بن علی و خانواده او بود".  

اما "ذکیه عمار" زن 29 ساله و دبیر فلسفه در دبیرستانی در پایتخت تونس می گوید: "انقلاب به این دانش آموزان آزادی بیان داد، آنها دیگر ترسی از پرداختن به موضوعات مذهبی و یا سیاسی در کلاس ندارند. آنها خط قرمزهایی که سبب محدودیت آزادی آنان می شد کنار زده اند و این امر نوید بسیاری برای بروز خلاقیت های آنان در آینده است".   

او خود را به آینده "خوشبین" می داند، اما می گوید که "مطمئن نیست که آزادی های کوچک زنانه اش از جمله آزادی کار و آزادی پوشش ، با روی کار آمدن یک حزب اسلام گرا همچنان محترم بماند".  

در یمن ، "شفیع العبد" یک فعال و نویسنده می گوید: " سال 2011 ، یک سال استنثنایی بود، سالی که جوانان دیوار بلند ترس را که پدرانشان ساخته بودند، ویران کردند. آنها شایسته برخورداری از آزادی هستند. من امیدوارم سال 2012 این شور و حرارات را حفظ کند".  
  

منبع: AFP . متن اصلی

ترجمه و تنظیم: رکنا